DÉ MOTORRIJ-SPECIALIST
VAN ZEELAND EN WEST-BRABANT
Menu
Dag één 24 september: aankomst.
Hotel Lory Molveno Trento…
Bij aankomst is Dick er al en zit een peukie te roken op het terras, het duurt niet lang of de rest is er ook. Verhalen over de heenreis komen en het is direct al heel gezellig met elkaar…
Dat belooft een heerlijke en gezellige week te worden.
De weersverwachtingen zijn niet heel geweldig en regelmatig kijken we op de telefoon of er al mooier weer voorspeld wordt… maar het mag de pret toch niet drukken.
We zijn met 8 man totaal… de organisatoren Dave en Connie en de gasten, Dick, Jaap, Ron, Mari, Nieki en Tim.
De eerste dag:
Het is “Rondje van het huis” We besluiten met z’n allen op pad te gaan dat is gezellig en daar gaan we voor! Er wordt nog wel bedenkelijk naar de lucht gekeken maar we zien blauw en de regenkleding blijft uit!
Het is fantastisch rijden in de Dolomieten, waar je ook komt de bochten zijn geweldig en in alle maten. De passen slaan we de eerste dag nog over maar er blijft genoeg moois over. En het weer doet zo z’n best, we hebben best veel zon en de 17-18 graden doen ook mee.
We hebben nog een klein ongelukje gehad bij het keren, waarbij één van ons tegen een muur aankwam en een stukje van de remhendel achter is gebleven, gelukkig verder geen schade (na het vastzetten van de spiegel) en na de koffie met frisse moed weer verder.
Dan krijgen we toch nog regen, maar het is tijdens de lunch… dus. Toch maar de regenkleding aan als we terug rijden en een beetje gespetter is wat we krijgen meer niet.
De tweede dag:
We splitsen de groep, de snellere en degene die het wat
rustiger aan willen doen gaan ieder hun pad.
De snellere groep gaat op weg naar de passen én de beroemde
Stelvio…. Dus de route heet: “De Stelvio route” weer is het fantastisch
en wat een mooi weer…!!! Hoera! Weer een
mooie dag! Maar dan de Stelvio op… en
het sneeuwt! Is dat niet fantastisch! Wel koud maar wat deert ons dat! Het gaat
geweldig, iedereen klimt met héél véél plezier naar boven en daar aangekomen
past de lach niet meer in de helmen! Op naar het broodje worst met zuurkool en
genieten van het uitzicht (die is er nml. nog net) en dan genieten van de
sneeuw…. En weg is de zon! Beneden was het 17 graden en hierboven 2
graden, wat een verschil!
We hadden nog even een oeps momentje met een achterrem die wat heet geworden was, maar na een kop koffie was het gelukkig opgelost en weer verder met z’n allen.
We gaan weer op pad en er volgen nog meer passen, de …. En …… ………. , We sluiten af met wéér een fantastisch dag!
Weer in het hotel terug komen we weer bij elkaar samen onder het genot van een drankje en een hapje en komen de verhalen weer los. De andere groep heeft er toch niet voor gekozen om een rit op de motor te gaan rijden maar zijn gaan klimmen Via Verrata (dat is klimmen langs een stalen kabel in Salorno, wat een beetje tegenviel was maar er wel er wel bij hoort, je komt boven aan maar moet naar beneden lopen langs rotsen, glibberpaadjes en of helemaal geen paden. … het is een gebied met veel mogelijkheden en zo fijn dat ieder kan doen wat ze zo leuk vinden.
De derde dag….
We hebben een jarige vandaag!!! Mari Van harte!!!
En het is gevierd met Taart!!! Super bedankt Mari!! En nog vele jaren!
Er zijn vandaag twee routes gereden, de bochtiger kan het
niet en de Sella ronde…
We beginnen met de Sella ronde, deze was 290 km.
Tenminste zoveel kilometers zijn gereden, oorspronkelijk was de route 280 km….. Ehumm… verkeerd gereden?? Een klein stukje maar, gezellig door het centrum van Bolsano. Totaal hebben we er 7,5 uur over gedaan inclusief alles (rookpauze – koffie – rookpauze – verkeerd rijden – rookpauze – lunch). Maar na 2 uur rijden was de route super fantastisch, we hadden zon, mist, sneeuw (op de grond) en een paar spettertjes… Weer volop genoten van bochten, bochten en nog eens bochten. Mari waren we bijna kwijt bij de koffie, hij had een momentje met Maria en was op slag verliefd, we waren in Dolfiland in de houtsnijderij (dat was dus het Mariabeeld waar Mari niet weg te branden was. We zijn over de Pordoi pas gereden waar we bovenop heerlijk geluncht hebben…. Goulash – piza – brood met worst –je kent het wel…. En sneeuwballen gegooid. Maar de dikke lage kleding gingen wel weer aan! Aangekomen bij het hotel dachten we… kom we doen nog een rondje… want.. was dit nou het hotel waar we net langskwamen…. Ja, toch wel.
Dan de ‘bochtiger kan het niet’ route.. Een (het wordt eentonig) wéér een fantastische route en echt niet overdreven.. het was echt bocht na bocht na bocht, langzame (op héél smalle weggetjes) en de snelle (héle snelle) bochten (die we toch niet zo snel gereden hebben). Ook het weer was wederom fantastisch, zo warm zelfs dat de lagen kleding steeds minder werden en zelfs de zomerhandschoenen aangingen.
De route was 240 kilometer waar we 5 uur en 5 minuten over gedaan hebben… Was dit nou inclusief koffie en lunch????.. Over de lunch gesproken.. ook deze was FANTASTISCH…. Een lokaal restaurantje waar de eigenaar/kok kwam vertellen welke gerechten hij had, we hebben gekozen voor een recept dat van grootmoeder op vader op zoon is overgegaan en …. Ja daar is ie weer.. Fantastisch smaakte!!!! Wil je weten waar dit was…. Nou (…………………………………). Na de lunch één streep door naar het hotel waar we weer bij elkaar kwamen en….
Jawel Hiep hiep hoera…. Tijd voor taart!! We vieren met z’n allen de verjaardag van Mari!!! Tenminste dat is voor het diner, vanavond gaan we aan de bar natuurlijk verder met vieren.
De vierde dag
Vandaag is met een domper begonnen, één van de gasten is ziek en moet helaas de vakantie afbreken, wat een pech…..Dit is natuurlijk vreselijk jammer maar voor de rest gaat de vakantie wel verder en we gaan op weg! Het is de “Meren route”, welke meren we allemaal hebben gezien weet ik niet maar we zijn gereden tot aan het Gardameer en vele meren ervoor én erna gezien. Uiteraard weer mooie routes gereden door en over de bergen. Het wordt bijna eentonig maar ook het weer was weer fantastisch!!!
En de koffie pauze was (hoe kan het ook anders) langs een meer…
En heerlijk geluncht met uitzicht op het Gardameer en alweer huisgemaakte tagliatelle – risotto – spaghetti carbonara en de Italiaanse koffie.
Wel een beetje jammer is dat er zo weinig gestopt is voor de foto’s, maar gelukkig hebben we van wel van 2 meren foto’s kunnen maken. Bij het maken van de foto’s is het best belangrijk te kijken waar je je motor parkeert… een beetje onhandig deze op de weg te laten staan net na een bocht…. Maar dan is daar Dave de reddende engel (Beer), en wordt de motor netjes op de juiste plek neergezet.
O en nog een dingetje….. één van ons heeft ongeveer 4 kilometer gereden met een lege tank. De motor gaf al een tijdje aan “nog 0 kilometer te rijden”. Best spannend, maar we reden naar beneden en gelukkig net gered tot aan het tankstation…. Pfffffffffff ….
Nog even gevraagd hoe het met de zieke is bij terugkomst (hij is samen met z’n maat op de terugweg naar huis) Maar dat zit goed, ze zijn geland in een 4**** hotel dus hoeven we ons daar niet al te veel zorgen meer over te maken.
Er volgt alweer een gezellige avond met een hapje en drankje en veel plezier aan de bar!
5e dag
Weer een pechmomentje.. we gaan met 5 personen op pad, de 6e persoon heeft teveel last van zijn knie en kan helaas niet mee….. Weer niet leuk maar we laten ons daardoor niet kisten en gaan toch voor een leuke motordag.
Wéér de “bochtiger kan het niet”.. want die was zooo leuk en niet iedereen is de 1e keer mee geweest. Het was wel even bedenkelijk kijken naar de lucht maar we hadden de eerste dagen toch ook goed weer (terwijl er niet zo best voorspelt was) dus… ook vandaag wordt het super!!
En wat een bochten, geweldig gewoon, mooie luchten
tegengekomen… blauw (wel een héél klein beetje) zon (nog minder) en wolken… héél véél wolken!!! Maar de uitzichten waren prachtig en de bochten ook!! De koffie onderweg was heerlijk en ook héél gezellig want we hebben kennisgemaakt met een ander groep en (hoe kan het ook anders) veel geklets over motorrijden en (uiteraard) veel gelachten. Maar we gaan met volle moed verder (ook al hangen er best wat wolken boven ons)… En, ja hoor…. Weer héél véél bochten….. en…………… zo jammer regen, ja hoor de regenkleding gaat aan, maar nog steeds hebben we het naar onze zin.
En dan, we komen weer langs het restaurantje (je weet wel,
die van grootmoeder op zoon op zoon en de lekkerste stragiatella) en zoals verwacht alweer de lekkerste pasta gegeten. Tijdens het eten was er veel regen dus… ‘wat nu valt, valt straks niet!’ , inderdaad dát viel niet maar wel héél veel meer. Toch nog met volle moed op pad, (ach dat beetje regen is toch niets…) Dachten we… maar het was niet leuk meer en de rit hebben we toch maar afgebroken……
Je kent dat wel toch…. Ieder negatiefs heeft weer iets
positiefs??? Het was ‘-middags reuze gezellig in “ons” hotel…. De één aan de bar en de rest gezellig kaarten (gezellig????? Ook voor de verliezers???
Terug in het hotel werden we opgewacht door Mari …… Héél enthousiast (en lachend) zag hij 5 verzopen motorrijders aankomen…. Je verwacht het niet als je niet mee kan maar toch had hij het wel heel erg naar zijn zin (en wij iets minder…. Alle gekheid op een stokkie.. ook Mari had het naar zijn zin gehad, eerst geprobeerd naar beneden te lopen (het hotel ligt nml. iets hoger dan het centrum), maar hij kwam er al snel achter dat lopen niet de allerbeste optie was (want alles wat je naar beneden loopt moet ook weer naar boven)…. Dus toch maar de motor gepakt naar beneden (zeker wel 1,5 kilometer) lekker gegeten (lunch) en met de motor weer terug. Gelukkig is dat goed gegaan en kon hij ons opwachten met een lekker potje bier.
De laatste dag
Helaas door het slecht weer besluit iedereen toch maar naar huis te gaan. Tijdens het ontbijt zijn we nog gezellig onder elkaar en daarna scheiden onze wegen!
Tjonge wat was het heerlijk rijden de afgelopen dagen…. En wat een mazzel hebben we gehad met het weer!!
Iedereen is het ermee eens, dit is zeker voor herhaling vatbaar!
Dus ……….Tot ziens allemaal en reuze bedankt voor de gezelligheid en het plezier dat we met elkaar gehad hebben!!
